My big adventure
Blijf op de hoogte en volg Anna
14 Maart 2016 | Colombia, Bogota
7-3-2016
Zeker een week heb ik vol smart uitgekeken naar deze belangrijke dag. Vandaag ga ik namelijk figureren in Narco's. Echt waar. Ik zit nu in het zonnetje op het gras tussen alle andere tientallen figuranten. Te wachten en te wachten tot er eindelijk wat zal gebeuren en we in actie mogen komen. Ik weet nog goed dat ik het thuis aan het kijken was en het allemaal zo ver weg leek. Maar nu is het allemaal opeens heel dichtbij. Zowel Colombia als ook de serie.
Dankzij het wachten heb ik eindelijk wel weer eens tijd om wat op te schrijven. De tijd vliegt hier voorbij, waardoor ik vaak weinig tijd heb om te schrijven wat ik doe. Veel dagen gaan voorbij van opstaan, lessen voorbereiden, les geven, naar huis, koken en dan moe neerploffen op bed. Eigenlijk echt het werkende leventje, maar dan in Colombia. Maar elke dag gebeurd er ook wel weer wat raars op school, waardoor mijn dag nooit saai is. Leerlingen verdwijnen, ouders staan schreeuwend voor de deur of de politie komt weer eens aankloppen. Een rustige dag op school bestaat niet. Maar wat me elke dag het meeste bij blijft, zijn de dankbare en blije gezichtjes van mijn studenten. Ik kan niet zeggen dat ik een super leraar ben en dat ze elke dag even veel leren, maar de studenten hebben het wel altijd naar hun zin en gaan met een grote glimlach de deur uit.
Al met al gaat het lesgeven me goed af, maar ik merk dat ik toch ook wel gewoon de hele tijd heel nieuwsgierig ben naar het ontdekken van de rest van het land.
Bogota is een bijzondere stad, maar soms een beetje te veel stads voor mij. Het is erg groot, veel verkeer en het ziet vaak zwart van de uitlaatgassen. Tijdens spitsuur moet je je werkelijk naar binnen én naar buiten vechten wanneer je met de bus gaat. Wie had het ooit verwacht, maar ik ben zo langzamerhand aan het veranderen van een stadsmeisje, naar een natuurmeisje. Elk weekend kijk ik enorm uit naar een dagje uit de stad, naar een andere plek, de bergen in, zuurstof. Een hele dag wandelen maakt me gelukkiger dan ooit.
Verder ga ik in de weekenden natuurlijk ook wel naar leuke feestjes. Karaoke, een dakterras feestje, een Braziliaanse party en vandaag zijn we naar het Holi colorfestival geweest wat. Een festival dat je tegenwoordig in allerlei grote steden ter wereld ziet en waarbij je aan het einde van de dag van top tot teen onder de verschillende kleuren verf zit.
13-3-2016
Onderhand zijn de Narco's opnames al bijna een week geleden. Wat een avontuur! De meneer die ons ingehuurd had kwam pas uren later op de set aan waardoor onze groep geen idee had wat we moesten doen. Alle andere figuranten hadden blijkbaar al allerlei papieren ondertekend waardoor zij onderhand omgekleed en opgemaakt werden terwijl wij nog steeds onwetend op het grasveldje aan het wachten waren. Uiteindelijk bleek dat er te veel figuranten aanwezig waren, en aangezien wij niks ondertekend hadden en onze coördinator er ook niet was, mochten we na die paar uur wachten vrolijk weer naar huis vertrekken. Godzijdank was ik daar onder andere met Mafranza, een geweldig meisje uit Zuid Afrika, die het geniale plan had om de domme toerist uit te hangen en gewoon in de rij voor de kleedkamer aan te sluiten alsof we van niks wisten. En zo geschiedde. Na tien minuutjes wachten werd er ‘volgende’ geroepen, en bevonden wij ons opeens in de kleedkamer en kregen we een geweldige jaren negentig pakje aan. Vervolgens liepen we naar de make up, waar we met open armen werden ontvangen, en waren we klaar om ons figurantenrolletje te vervullen. Net op dat moment zagen we een groepje figuranten naar de set vertrekken, dus besloten we maar om gezellig met hen mee te lopen. Samen met deze andere figuranten kregen we een plek toegewezen en kon het filmen beginnen. Het was een interessante ervaring, jawel we hebben de meeste hoofdfiguren van heel dichtbij mee gemaakt, maar vooral heel veel wachten en herhalen. Aan het einde van de dag na 14 uur lang rondhangen op de set waren we dan ook gesloopt. De mensen van de organisatie waren helemaal in de war hoe het kon dat wij toch hadden gefigureerd, maar wij wisten van niets.
Al met al was het zeker de moeite waard en voel ik me ontzettend badass over de manier waarop we dit gedaan hebben. Yeah.
Ps. Alle mannen gaan hier trouwens naar de manicure. Hun handen zijn gewoon beter verzorgd dande gemiddelde vrouwenhand in Nederland, gek he?
Zeker een week heb ik vol smart uitgekeken naar deze belangrijke dag. Vandaag ga ik namelijk figureren in Narco's. Echt waar. Ik zit nu in het zonnetje op het gras tussen alle andere tientallen figuranten. Te wachten en te wachten tot er eindelijk wat zal gebeuren en we in actie mogen komen. Ik weet nog goed dat ik het thuis aan het kijken was en het allemaal zo ver weg leek. Maar nu is het allemaal opeens heel dichtbij. Zowel Colombia als ook de serie.
Dankzij het wachten heb ik eindelijk wel weer eens tijd om wat op te schrijven. De tijd vliegt hier voorbij, waardoor ik vaak weinig tijd heb om te schrijven wat ik doe. Veel dagen gaan voorbij van opstaan, lessen voorbereiden, les geven, naar huis, koken en dan moe neerploffen op bed. Eigenlijk echt het werkende leventje, maar dan in Colombia. Maar elke dag gebeurd er ook wel weer wat raars op school, waardoor mijn dag nooit saai is. Leerlingen verdwijnen, ouders staan schreeuwend voor de deur of de politie komt weer eens aankloppen. Een rustige dag op school bestaat niet. Maar wat me elke dag het meeste bij blijft, zijn de dankbare en blije gezichtjes van mijn studenten. Ik kan niet zeggen dat ik een super leraar ben en dat ze elke dag even veel leren, maar de studenten hebben het wel altijd naar hun zin en gaan met een grote glimlach de deur uit.
Al met al gaat het lesgeven me goed af, maar ik merk dat ik toch ook wel gewoon de hele tijd heel nieuwsgierig ben naar het ontdekken van de rest van het land.
Bogota is een bijzondere stad, maar soms een beetje te veel stads voor mij. Het is erg groot, veel verkeer en het ziet vaak zwart van de uitlaatgassen. Tijdens spitsuur moet je je werkelijk naar binnen én naar buiten vechten wanneer je met de bus gaat. Wie had het ooit verwacht, maar ik ben zo langzamerhand aan het veranderen van een stadsmeisje, naar een natuurmeisje. Elk weekend kijk ik enorm uit naar een dagje uit de stad, naar een andere plek, de bergen in, zuurstof. Een hele dag wandelen maakt me gelukkiger dan ooit.
Verder ga ik in de weekenden natuurlijk ook wel naar leuke feestjes. Karaoke, een dakterras feestje, een Braziliaanse party en vandaag zijn we naar het Holi colorfestival geweest wat. Een festival dat je tegenwoordig in allerlei grote steden ter wereld ziet en waarbij je aan het einde van de dag van top tot teen onder de verschillende kleuren verf zit.
13-3-2016
Onderhand zijn de Narco's opnames al bijna een week geleden. Wat een avontuur! De meneer die ons ingehuurd had kwam pas uren later op de set aan waardoor onze groep geen idee had wat we moesten doen. Alle andere figuranten hadden blijkbaar al allerlei papieren ondertekend waardoor zij onderhand omgekleed en opgemaakt werden terwijl wij nog steeds onwetend op het grasveldje aan het wachten waren. Uiteindelijk bleek dat er te veel figuranten aanwezig waren, en aangezien wij niks ondertekend hadden en onze coördinator er ook niet was, mochten we na die paar uur wachten vrolijk weer naar huis vertrekken. Godzijdank was ik daar onder andere met Mafranza, een geweldig meisje uit Zuid Afrika, die het geniale plan had om de domme toerist uit te hangen en gewoon in de rij voor de kleedkamer aan te sluiten alsof we van niks wisten. En zo geschiedde. Na tien minuutjes wachten werd er ‘volgende’ geroepen, en bevonden wij ons opeens in de kleedkamer en kregen we een geweldige jaren negentig pakje aan. Vervolgens liepen we naar de make up, waar we met open armen werden ontvangen, en waren we klaar om ons figurantenrolletje te vervullen. Net op dat moment zagen we een groepje figuranten naar de set vertrekken, dus besloten we maar om gezellig met hen mee te lopen. Samen met deze andere figuranten kregen we een plek toegewezen en kon het filmen beginnen. Het was een interessante ervaring, jawel we hebben de meeste hoofdfiguren van heel dichtbij mee gemaakt, maar vooral heel veel wachten en herhalen. Aan het einde van de dag na 14 uur lang rondhangen op de set waren we dan ook gesloopt. De mensen van de organisatie waren helemaal in de war hoe het kon dat wij toch hadden gefigureerd, maar wij wisten van niets.
Al met al was het zeker de moeite waard en voel ik me ontzettend badass over de manier waarop we dit gedaan hebben. Yeah.
Ps. Alle mannen gaan hier trouwens naar de manicure. Hun handen zijn gewoon beter verzorgd dande gemiddelde vrouwenhand in Nederland, gek he?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
